Ben hospice hastalarının bakımı için eğitim almış, onların tüm sağlık ihtiyaçlarından sorumlu bir hemşireyim. Amerika’da çalıştığım süre boyunca bu servisin içinde şu ana kadar yaptığım değerlendirmeleri paylaşmak isterim.
Bilindiği üzere Türk toplumunda, hasta ziyareti ve de cenaze evi ziyareti hem kültürel hem de dini temeller üzerine kuruludur ve büyük bir ehemmiyeti vardır. Komşu ve akrabaların hasta veya cenaze evine ziyarete gitmesi, o evin eksik erzaklarının tedarik edilip hasta ve yakınlarının ihtiyaçlarının giderilmesi önemli geleneklerimizdendir. Kültürler arası fark ve değerleri yaşayarak idrak ettiğim iş tecrübelerime göre Amerika’da yaşayan birçok farklı kültürde bu tür desteğe çok nadir rastlanır. Hospice uygulaması ise tıbbi hizmetlerinin yanında toplumun yetersiz kaldığı bu ihtiyaçları gidermeye yönelik hizmetler de vermektedir.
Bu hizmetleri kısaca iki başlık altında toplayabiliriz:
Fizyolojik destek
Ağır hasta ve ölmek üzere olan insanlara hayatlarının son dönemlerinde aileleriyle birlikte destek veren kuruluşların olmasını önemli buluyorum. Hastaların ve yakınlarının yaşam kalitesini yükseltmek, hastaların hayatlarının son evrelerini mümkün olduğunca ağrısız ve acısız geçirmelerine yardımcı olmak için hospice acil servis, dinlenme bakım süreci, teçhizatlar, yatak yarası servisi, acil ilaç kutusu servisi ve ölüm sonrası servisleri gibi çok çeşitli tedavi ve destekler bu kurumun fizyolojik desteklerinin başında geliyor.
Psikolojik destek
Psikolojik desteklerin başında ise sosyal ve dini hizmetler gelmektedir. Gözlemlerime göre burada aile bireyleri yakınlarını kaybettiklerinde genellikle bu durumu metanetle karşılıyorlar. Tanık olduğum gayrimüslim hasta veya hasta yakınlarının dua etmek ya da manevi anlamda rahatlatıcı ve sakinleştirici ritüellere daha az ihtiyaç hissettiklerini gördüm. Yine de hasta veya yakını dilerse hastaneye bir din görevlisini (papaz vb) çağırıp dua ettirebilir. Müslüman hastaların ve yakınlarının da bu hizmetten istifade ederek bir imamı dua ve Kur’an-ı Kerim tilaveti için davet etmeleri manevi bir hava oluşturmasına vesile olup bu gergin ve üzüntülü sürecin bir nebze yumuşamasına yardımcı olmaktadır.
Sonuç olarak doğum ve ölüm haktır ve ikisinin arasındaki kısa süreci hepimiz en iyi şekilde geçirmek isteriz. Bu nedenle çok kısa olan ve dünyalık meşgaleler ile dolu hayatımızda, ahiret hayatımıza odaklanıp maneviyatımızı güçlü tutmaya gayret ederken kendimiz ya da sevdiklerimizin son demlerinde her türlü desteğin yanımızda olmasını dilerim.
Sevgi ve dua ile,
Menekşe Aktan, RN, BSN
- Enginarlı Esmer Pirinç Pilavı
- Kahvaltılık Akçaağaç Şuruplu Krem Peynir
- Hamedan’da İftar
- Mango Lassi (Mangolu Yoğurtlu İçecek)
- Urumiye’de Bir Akşam
- Fırında Spagetti Kabağı
- Washington, DC’deki Kiraz Ağaçlarının Tarihçesi
- FESÜPHANALLAH! “America the Beautiful” NASİHATNAME I
- Amerika’da Bir Matematik Öğretmeni- Filiz Çakır Üçüncü
- Ballı Sarımsaklı Zencefilli Somon Balığı
- Fırında Biberiyeli Okinawa Tatlı Patatesi
- ABD’de Cenaze ve Nakil İşlemleri
- Amerika’da Çocuklarına Evde Eğitim Veren Bir Anne ile Söyleşi
- Küresel Dünya Minyatürü “Singapur”
- Amerika’da Anaokulu İdarecisi ve Öğretmeni Zahide Kaya ile Söyleşi
- Güllaç (Pirinç Yufkasıyla)
- Prof. Abdul Ahad Dawud (David Benjamin Keldani)
- Anaokulu Öğretmeni Cansu Uluer ile Söyleşi
- Aminah Assilmi
- Amerika’da Müslüman Bir Hemşirenin Hospice Tecrübeleri
Yorum Bırakın / Leave a Comment